1. BEZPIECZEŃSTWO JAZDY NA ROWERZE

2. PIERWSZA POMOC
 
3. ZWALCZANIE DOLEGLIWOŚCI

4. JAK ZABEZPIECZYĆ ROWER?

TECHNICZNA SPRAWNOŚĆ ROWERU   cofnij

*      sprawne hamulce

*      zamknięte zaciski mocujące koła lub dokręcone nakrętki na osiach kół

*      sprawne działanie przerzutek i łańcucha

*      likwidacja luzów na łożyskach sterów, kół, suportu

*      smarowanie- kilka kropel wstrzykniętych do pancerza linek hamulcowych, przerzutek, manetek, wnętrza ogniwek łańcucha (choć łańcuch musi być suchy z zewnątrz)

*      czysty rower (lepiej widać ewentualne pęknięcia)

*      nie starte opony i odpowiednie ciśnienie powietrza w oponie

*       prawidłowe oświetlenie tylne, przednie i odblaskowe.

BEZPIECZNY I WIDOCZNY UBIÓR

*      kask – atestowany, lekki, wygodny, o dobrej wentylacji (8 lub więcej otworów)

*      rękawice rowerowe krótkopalcowe – amortyzują wstrząsy, chronią dłonie, chłoną pot

*      spodenki rowerowe – wygodne, z odpowiednią wkładką w kroku

*      koszulka rowerowa – z mieszaniny lycry i poliestru z 2lub3 kieszeniami z tyłu

*      bluza-pulower z POLARTECu, z wysokim kołnierzem zapinanym na 30 cm zamkiem

*      kurtka przeciwdeszczowa z Gore-Tex’u („oddychająca”) lub ortalionu

*      ubiór o intensywnych kolorach (żółty, pomarańczowy, czerwony) – lepiej widoczny na szosie

*      obuwie ze sztywną podeszwą

*      skarpety bez grubych szwów

*      okulary rowerowe

ELEMENTY ODBLASKOWE – BEZPIECZEŃSTWO !!!

     Są to taśmy, paski, światełka typu breloczki mocowane do odzieży, naklejane na kask, buty. Szczególnie korzystne są taśmy odblaskowe na kostki poruszające się wraz z pedałującymi nogami, przez co rowerzysta jest łatwo zauważalny przez kierowców samochodowych.

BEZPIECZNA JAZDA

*      praktyczne umiejętności rowerzystów

*      bezwzględna znajomość znaków drogowych

*      bezwzględna znajomość przepisów ruchu drogowego; zmiany dotyczące rowerzystów od 01.01.2002 roku:

1.    Pieszy idący po drodze dla rowerów musi ustąpić miejsca nadjeżdżającym rowerom (nie dotyczy osób niepełnosprawnych).

2.    Rowerzysta korzystający z chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów i pieszych musi ustąpić miejsca pieszym.

3.    Kierowca musi zachować szczególną ostrożność przy zbliżaniu się do przejazdu dla rowerzystów i ustąpić pierwszeństwa rowerom.

4.    Rowerzysta wjeżdżający z drogi rowerowej na pobocze drogi samochodowej musi zachować ostrożność i ustąpić pierwszeństwa poruszającym się po poboczu.

5.    Rowerzysta ma obowiązek korzystać z istniejącej drogi dla rowerów lub drogi dla rowerów i pieszych. Gdy nie ma drogi rowerowej rowerzysta porusza się poboczem, a gdy nie ma pobocza prawą stroną jezdni możliwie blisko jej prawej krawędzi.

6.    Rowerzysta może jechać po chodniku, gdy:

-          dozwolona prędkość dla pojazdów na jezdni przekracza 60 km/h,

-          szerokość chodnika wynosi co najmniej 2 metry.

            7.   Osoby dorosłe mogą wybrać się na przejażdżkę rowerową z dzieckiem poniżej 10 lat. Opiekun dziecka może poruszać się wraz z nim po chodniku, jadąc powoli i ustępując miejsca pieszym w razie braku chodnika może jechać po poboczu. Wyjątkowo, gdy nie ma możliwości korzystania z chodnika lub pobocza, opiekun i jadące wraz z nim dziecko mogą jechać jezdnią po jej lewej stronie ( co umożliwi obserwację nadjeżdżających pojazdów, którym rowerzyści powinni ustąpić miejsca – usunąć się z ich toru jazdy). Opiekun i dziecko powinni jechać jeden za drugim (osoba dorosła tuż za dzieckiem) jak najbliżej krawędzi jezdni.

PIERWSZA POMOC   cofnij

Wyjeżdżając na dłuższą wycieczkę rowerową należy zabierać ze sobą apteczkę pierwszej pomocy. Pierwsza pomoc decyduje o dalszym losie osoby poszkodowanej a niekiedy o jej życiu. Przy poważniejszych obrażeniach (rany głowy, klatki piersiowej, jamy brzusznej, złamań kończyn) należy poszkodowanego jak najszybciej i w bezpieczny sposób dostarczyć do lekarza (przychodni, szpitala).

Apteczka pierwszej pomocy. Należy zapakować ją w czysty, wodoodporny pojemnik (torebka plastikowa lub hermetyczne pudełko). Zawartość apteczki: bandaż trójkątny (chusta) – do wiązania temblaka; gaza – do opatrunków; 2 duże rolki bandaża – do owijania zranionych kończyn (zwichnięcia, nadwerężenia ścięgien); plaster przylepiec; plastry opatrunkowe o różnych wymiarach – na otarcia, skaleczenia; antyseptyczne gaziki (tzw. kompresy) – na skaleczone miejsca; środek antyseptyczny – do odkażania otarć i skaleczeń; nożyczki – do cięcia plastrów, gazy; agrafki – do mocowania bandaży lub temblaka; leki przeciwbólowe.

Udzielanie pierwszej pomocy. Podczas jazdy rowerem zawsze należy liczyć się z ryzykiem powstania wypadku. Najczęstszymi urazami są otarcia naskórka i niewielkie rany, które możemy opatrzyć środkami opatrunkowymi z apteczki.

Bandażowanie. Sposób umocowania opatrunków uzależniony jest od okolicy ciała, która chcemy bandażować. Na części ciała o kształcie walcowatym (kończyny, tułów, szyja) nakłada się opatrunki koliste tzn. obwoje prowadzimy okrężnie tak, by każdy następny pokrywał poprzedni. Do pokrycia większej powierzchni stosujemy opatrunek śrubowy tzn. każda następna warstwa pokrywa 2/3 poprzedniej.

ZWALCZANIE DOLEGLIWOŚCI   cofnij

1. Ból w dolnym (krzyżowym) odcinku pleców.

Sprawdź czy rower jest dobrze dobrany do twego wzrostu.

• Dobór ramy – zależy od długości nóg rowerzysty „h” mierzonej od strony wewnętrznej (od podstawy stopy do krocza). Wielkość ramy = h – 25 cm (+/- 2cm tolerancji).
• Wysokość siodła – siedząc na siodle i opierając nogę swobodnie na pedale przy najniższym jego położeniu, powinna być noga całkowicie wyprostowana.
• Dobór właściwej długości wspornika („fajki”) kierownicy – jest prawidłowy, jeżeli ustawisz odległość przodu siodła od osi rury giętej kierownicy równą długości twego przedramienia (od łokcia do nasady palców).

2. Ból pośladków.

.     Sprawdź czy masz odpowiednie siodło, nie może być za twarde, za wąskie lub za szerokie

.     Jeżeli siodło odchylone jest do góry, to musisz ustawić je dokładnie poziomo lub pochylić lekko do dołu

.     Komfort jazdy zapewnią ci spodenki kolarskie z wkładką.

3. Ból ramion.

• Zbyt duże obciążenie ramion zlikwidujesz stosując krótszy, bardziej wyprostowany wspornik kierownicy
• Zbyt szeroka kierownica utrudnia jazdę pod górę lub pod wiatr. Szerokość kierownicy powinna odpowiadać szerokości twoich barków.

4. Ból kolan.

• Unikaj jazdy na zbyt nisko ustawionym siodle (wysokość siodła – patrz punkt 1).
• Jedź na biegu, na którym możesz łatwo kręcić pedałami (90 obr/min).

5. Ból w nadgarstkach.

• W czasie jazdy zmieniaj ułożenie ręki na kierownicy
• Zbyt duże obciążenie ramion zlikwidujesz stosując krótszy, bardziej wyprostowany wspornik kierownicy

6. Ból – drętwienie rąk.

• Zbyt duże obciążenie ramion zlikwidujesz stosując krótszy, bardziej wyprostowany wspornik kierownicy
• Nie ściskaj zbyt mocno kierownicy, zmieniaj ułożenie ręki
• Do jazdy w terenie używaj zawsze rękawiczek bez palców z wkładkami
• Używaj miękkich, amortyzujących uchwytów.

7. Ból- drętwienie stóp.

• Używaj zawsze wygodnych, dopasowanych do stóp butów ze sztywną podeszwą.

8. Skurcze mięśni.

• Przed dłuższą jazdą wykonaj rozgrzewkę rozciągającą
• Unikaj raptownych przyspieszeń
• W czasie jazdy co pół godziny wypij solidny łyk napoju regeneracyjnego z dużą ilością witamin, magnezu, potasu. Można pić z bidonu przez rurkę podczas jazdy.

9. Łzawienie oczu.

• Przed działaniem wiatru, słońca, kurzu zabezpieczą twe oczy okulary ochronne – przeciwsłoneczne lub typowe okulary rowerowe, szeroko po bokach osłaniające oczy.
   

JAK ZABEZPIECZYĆ ROWER?    cofnij

Najlepiej nie rozstawaj się z nim nawet na chwilę albo przypinaj go do czegoś solidnego np. balustrady, słupa lub specjalnego stojaka rowerowego i ściągnij licznik.

Linki to klasyka zabezpieczeń rowerowych. Najczęściej zamykane są automatycznie (na zatrzask) lub posiadają zamek szyfrowy. Dla złodzieja nie stanowią jednak poważnej przeszkody, ale mogą go zniechęcić do kradzieży. Linki są zróżnicowane pod względem długości (zwykłe pętle i spirale) oraz pod względem grubości. Najczęściej wykonane są ze stali pokrytej tworzywem sztucznym, poprawiającym ich wygląd. Wiele z nich posiada także uchwyty do montażu przy ramie lub sztycy.

Szakle
Zapięcie to przypomina dużą kłódkę i jest coraz bardziej popularne i pewne. Firma Abus, jeden z producentów tego typu zabezpieczeń, wprowadziła specjalną skalę bezpieczeństwa w punktach od 1 do 15 dla swoich produktów. Najbardziej odporne okazują się właśnie "kłódki". Jeden z modeli: Granit X-Plus 54 HB zyskał maksymalną ilość - 15 punktów dzięki odporności na rozrywanie przy obciążeniu 6 ton. Szakle wykonane są ze stali hartowanej. Posiadają także uchwyty do łatwego mocowania do ramy lub bagażnika. Zamykane są na zamek szyfrowy lub na kluczyk.

Blokady
Są to zapięcia szczękowe. Zalicza się je do tzw. mocnych zabezpieczeń. Mają kształt okrągły, przypominają z wyglądu i działania kajdanki. Są łatwe w montażu i wygodne w użyciu ze względu na wymiary. Materiał, których używa się do ich produkcji to stal i stal hartowana.

Łańcuchy
Wykonane ze stali hartowanej, są odporne na uszkodzenia mechaniczne. Najczęściej osłonięte materiałem lub tworzywem sztucznym. Często w bezpiecznych, odblaskowych kolorach. Dostępne w różnych długościach. Zazwyczaj posiadają praktyczne uchwyty do mocowania ich do roweru.

Znakowanie rowerów
Wprawdzie oznakowanie roweru nie zabezpieczy go przed kradzieżą, ale umożliwi jego odzyskanie. Twoje dane wprowadzone zostaną do policyjnej bazy danych, co pozwoli na natychmiastowe ustalenie właściciela roweru. Po oznakowaniu otrzymasz certyfikat swojego jednośladu. Wpisane w nim będą Twoje dane, marka roweru i jego numer fabryczny, a także specjalny kod nadany przez Policję lub Straż Miejską. Kod ten składa się przeważnie z 11 pozycji. 9 z nich to cyfry, 2 to litery. 4 pierwsze z nich to kolejny numer znakowanego roweru, litery to inicjały właściciela pojazdu.